martes, 14 de junio de 2011

Solo  nosotros
                                               Yo supe quién eras en mi infancia,
                                               siempre te tuve en mi corazón,
                                               y en la vida en cada tropezón
                                               tus versos fueron mi caricia.
                                               Hoy por fin me llegó la justicia
                                               al librarme de aquella desazón,
                                               tú viste en mí con toda la razón
                                               ese amor profundo sin malicia.
                                               En Benaque nació aquel poeta,
                                               cariñoso, maestro de maestros,
                                               escuché su llamada en mi puerta;
                                               siento que mis versos ya son otros
                                               llenos de ilusión y alegría,
                                               al fin puedo decir sólo nosotros.
                                                                                              
                                                                               Mariluz  2011

2 comentarios:

  1. Que bonitos versos de admiración al gran maestro, bien estructurados y con mucho sentimiento. Felicidades por escribir tan bien. Un abrazo.

    ResponderEliminar
  2. JESÚS, el arte para mi, es desarrollar lo que sientas,
    con mucho AMOR...
    Mi arte tiene poca valía, pero me vrincó dentro del corazón siempre.
    Gracias por tus comentarios, con un abrazo.

    ResponderEliminar